“As parents we don’t raise babies, we raise adults”. Ik kijk naar een interview met Michelle Obama over haar boek ‘Becoming’. Ik hang aan haar lippen. Wat een charisma heeft die vrouw en wat zegt ze zinnige dingen. Ik pak er snel pen en papier bij, de ene klinkende oneliner na de andere rolt namelijk uit haar mond. Ze vertelt uit eigen ervaring en het is duidelijk te merken dat met name haar moeder een positieve invloed op haar leven heeft gehad. Haar visie op opvoeden klinkt mij niet alleen als muziek in de oren, maar vooral ook zeer bekend. Kinderen zelf dingen laten uitproberen, er niet teveel bovenop zitten, hen het gevoel geven dat ze ertoe doen en en dat hun mening telt. En dus niet alles voor ze op willen lossen, grenzen aangeven en ingrijpen als het echt mis dreigt te gaan. Vanuit gelijkwaardigheid en niet vanuit autoriteit. Het is hoe ik tegen opvoeden aankijk.
Toen de kinderen nog heel klein waren, lukte dit zeker niet altijd. Toch ben ik er altijd bewust mee bezig geweest, heb er zelfs cursussen voor gevolgd samen met mijn betere helft. Onder het motto, twee weten meer dan één. Ook als dat soms totaal niet zo is, voelt het toch een stuk fijner als je je samen even geen raad weet. Tenminste dat is mijn ervaring.
De titel van Michelle’s boek is ‘Becoming’ waarmee ze wil zeggen dat je je altijd blijft ontwikkelen als mens. Je bent altijd onderweg naar weer een nieuwe versie van jezelf en mag telkens nieuwe keuzes maken. De stomste vraag vindt ze de vraag aan jongeren wat ze later willen worden als ze volwassen zijn. Alsof volwassenheid eindig is. Ik wil daaraan toevoegen; alsof je als je volwassen bent ooit bent uitgeleerd.
Ik heb in mijn leven denk ik oprecht het meeste geleerd door en van mijn kinderen. Zij houden me dagelijks een enorme spiegel voor. Op de momenten dat ik bereid ben daarin te kijken, ontdek ik telkens weer een nieuwe kant aan mezelf. Niet altijd even fraai, maar zeker altijd leerzaam. Telkens nieuwe keuzes mogen maken, vind ook ik heel belangrijk. Keuzes zijn niet voor een heel leven, je mag van mening veranderen en ontdekken dat er ook andere mogelijkheden zijn die je graag wil onderzoeken. Michelle noemt het ’to swerve’, letterlijk betekent dit zwerven. Ze stimuleert jongeren vooral verschillende dingen uit te proberen. En inderdaad, waarom zou je op hele jonge leeftijd al moeten kiezen voor altijd? Onzin als je het mij vraagt.
Ik heb in mijn leven zelf ook een aantal beroepen uitgeprobeerd totdat ik ontdekte dat ik door helemaal mezelf te zijn, al mijn talenten in te zetten en me niet te laten leiden door een beroepskeuze, ik mijn eigen ‘baan’ creëerde. Wat een verademing.
Ik heb zo’n vermoeden dat dit ook voor Michelle Obama geldt. Ze krijgt natuurlijk regelmatig de vraag of ze ooit voor het presidentschap zal gaan. Het antwoord schijnt in haar boek te staan. Ik ben er net in begonnen en heb het nog niet gelezen. Maar het zal me niet verbazen als ook zij zich niet laat vangen in een beroep of functietitel. Wat ze ook kiest, zolang ze haar boodschap maar blijft verkondigen. Het moge duidelijk zijn… ik ben fan!