Terwijl de studenten hun koffers aan het pakken zijn om weer terug naar Nederland te vliegen, sta ik bewust even stil bij de afgelopen twee weken. Acht studenten van het Da Vinci College uit Dordrecht kwamen naar Málaga om aan de slag te gaan met hun studiekeuze en persoonlijke ontwikkeling. Allemaal studenten met een verhaal, allemaal op zoek naar antwoorden. Ik mocht ze samen met een van hun studieloopbaanbegeleiders en ons beider stagiaires, begeleiden tijdens deze bijzondere reis. De eerste MYJourney Málaga in samenwerking met een mbo-school.
Elke dag startten we op dezelfde plek op het strand met een meditatie. Voor de meesten een compleet nieuwe ervaring en voor sommigen een pittige uitdaging. Want hoe blijf je in hemelsnaam stilzitten en hoe houd je je mond als je zoveel wilt vertellen? Tijdens de laatste meditatie bleek de groep in staat gedurende de hele meditatie stil te kunnen zijn en zitten. Ik weet zeker dat een aantal van hen zich dit twee weken geleden nog niet zag doen. Zo tof!
Tijdens de Beach Power, zoals we de ochtendsessie hadden genoemd, deden we ook allerlei ‘rots en water’ oefeningen om te zorgen voor een betere balans tussen lichaam en geest. En elke ochtend werden vier van de studenten individueel door ons gecoacht. De ene keer liepen we langs het strand, de andere keer langs de boulevard. Tijdens een van de sessies stond ik samen met een student in de branding en werden we door een onverwachte hoge golf allebei kletsnat. Het bleek een mooie metafoor te zijn voor waar we het op dat moment nét over hadden, de natuur hielp dus een handje mee.
Aan het eind van elke ochtend deden we twee uur groepscoaching waarbij de studenten naast inzichten, allerlei tools en tips kregen om hun ‘gereedschapskist’ mee te vullen. Wij kunnen ze helpen en inspireren maar uiteindelijk moeten ze zelf hun keuzes maken en zijn daar ook zelf verantwoordelijk voor.
Tijdens het eindfeest moest elke student presenteren wat hij of zij uit deze twee weken had gehaald. De vorm mochten ze helemaal zelf bepalen. Zo divers als de groep was, waren ook de eindpresentaties. En wat heb ik ervan genoten! Zo werd er gezongen, een gedicht voorgedragen, gerapt en was er een student die al jonglerend zijn verhaal deed. Openhartig, hartverwarmend, met humor, samen en met heel veel onderling respect. Ik maak een diepe buiging voor het feit dat ze de reis aangingen, het proces naar binnen maakten en in de spiegel keken. Maar vooral voor het feit dat ik zo dichtbij mocht komen en er zelf ook weer zoveel van heb mogen leren. Een hele diepe buiging….