“Heb je erg last van het empty nest syndroom?” vraagt een collega ondernemer die ik na een tijdje weer eens echt spreek. Ik heb haar net verteld dat allebei mijn kinderen binnen drie maanden het huis uit zijn gegaan. “Nee, daar heb ik helemaal geen last van. Sterker nog ik ben mijn nest juist verder […]
“Mam, probeer meteen op te staan, dat is echt beter” roept mijn zoon. “Eerst even checken of alles het nog doet” reageer ik vanaf de grond. Ik ben zojuist languit gegaan in de parking van het vliegveld waar we zijn om een huurauto te halen. Ik voel eerst goed of mijn schouder schade heeft opgelopen.
Eigen schuld, dikke bult Meer lezen »
We kijken elkaar aan en weten even niet wat we moeten zeggen. Dus zeggen we niks. We knuffelen. Lang. Het is inmiddels een paar maanden geleden dat mijn dochter tijdens een bijzonder gesprek dat ik met haar had, ontdekte dat ze in Nederland zou gaan studeren. In Nederland en dus niet in Spanje waar we
2018, wat was je bijzonder! Je bracht veel, het meeste prachtig. Je bracht mijn man full-time terug in Spanje. We vormen alweer een jaar een ‘gewoon’ gezin. Geen wekelijkse ritjes meer naar het vliegveld, niet meer stapels vliegtickets boeken om ervoor te zorgen dat we elk weekend bij elkaar konden zijn. Grappig trouwens hoe vaak
“Ik voel een column over kerstgevoel aankomen”, typt mijn zus in de familie appgroep naar aanleiding van mijn geuite frustratie over het niet kunnen vinden van de helft van de kerstversiering. “Als je raadt hoeveel ik er dit jaar geschreven heb, doe ik dat”, antwoord ik. Na 3x raden zit ze gevaarlijk dicht bij het
Wanneer ik terug uit Nederland kom, maakt mijn mobiel automatisch contact met ons WIFI-netwerk. Het gaat dit keer echter niet van harte merk ik. Geen enkel berichtje komt binnen via Whatsapp, mail of welk kanaal dan ook. Het internet ligt er blijkbaar uit, overigens geen vreemd verschijnsel bij ons op het platteland. Ik laat het
Wachten op de taxi. Ik zit aan het ontbijt bij onze buren waar we ook hebben gelogeerd. Ik kijk naar buiten mijn vertrouwde straat in en heb gemengde gevoelens. We hebben er toch zo’n jaar of 7 gewoond en behoorlijk wat meegemaakt. Na het ontbijt halen we de kinderen op bij hun vriendjes en dan
Afgelopen weekend was mijn schoonvader aka (o)pa Kees een weekendje bij ons op bezoek. We hadden hem uitgenodigd omdat we samen met hem een hele bijzondere periode wilden afsluiten. We gaan terug naar 2012, de beruchte crisis werd ook voor ons in één keer heel concreet voelbaar toen de optredens van Joost, toen nog full