Slaperig loop ik de keuken in, waar man en dochter ontbijt staan te maken. “Ik moet jullie iets bekennen”, zeg ik zachtjes. “Volgens mij ben ik verslaafd”. Ze reageren allebei rustig op mijn ontboezeming, tenminste zo lijkt het. Net zo rustig als mijn moeder ooit reageerde toen ik haar opbiechtte dat ik rookte en zij […]
Wie mooi wil zijn moet pijn lijden, denk ik, terwijl ik enigszins ongemakkelijk in de stoel lig met mijn mond wijd open. “Lig je comfortabel”, vraagt de tandarts, en ik steek halfslachtig mijn duim op. Wat kan ik anders, praten lukt voorlopig niet. Ze legt uit dat het sessies van 10 minuten zijn en afhankelijk
Verschrikt kijk ik naar de tijd op het bonnetje dat ik in mijn handen gedrukt krijg. Señora? De medewerker houdt een zakje met mijn naam erop voor me open en kijkt me vragend aan. “Si si..” mompel ik en laat met tegenzin mijn geliefde iPhone erin zakken. Het is 10:00 uur ’s ochtends en samen